Verwaaien

      Zoals de bladeren
      bewogen worden 
      door de wind

      Verkleuren in de 
      herfst en uit het 
      zicht verwaaien

      Bewegen wij ons 
      voort de maanden
      en de jaren door

      Tussen heden en 
      verleden en wat
      is en worden zal

      Wetend dat zij
      eens terug zullen
      keren herboren

      Als uit een winter 
      slaap in frisgroene
      lentekleuren die

      Ons uitdagen te 
      leven met en van 
      de wind

      Alle   
      levensdagen

      Hans Lambrechts

Heuvelruggen

Twee heuvelruggen met
een dal daartussen

Lichten op aan de horizon
in een goudgele

Gloed versterkt door de
ochtendzon die

Ogenschijnlijk ontdaan
van alle haast

Een spoor van lichte
schaduwen trekt

Vanuit natuurlijke
rondingen die

Zich subtiel spiegelen
in het tegenlicht

Tot ver buiten
het blikveld

Van mijn eigen
nieuwsgierige

gezicht

Hans Lambrechts

 

Leens

 

Beklimmen hoeven niet
de hemel wie wonen op
het Hoogeland bij Leens

 

Want ziet de wolken raken 
hier niet uitgeput de deels 
ontgonnen en verstrooide 
aarde

 

Omdat zij laten de wierden 
en dijken in dit landschap 
in hun waarde door zich 
niet

 

Daarboven te verheffen 
wanneer zij naderen 
het Hoogeland bij 
Leens

 

Hans Lambrechts

     Ontaard

      

       inspiratiebron was een bericht
       over de vondst van 'entartete
       Kunst'

       Geaard hang ik in de schaduw
       van een kast. Niemand tot last
       zorg ik er voor dat de vonken
       niet overvliegen. Liegen doe
       ik niet maar is zwijgen niet

       ook een vorm van bedriegen
       vraag ik mij stiekem af?

       Ontaard ben ik verbannen
       naar een wand in de schaduw
       van een kast waarop bijna
       niemand mij bekijken kan.

       Hangen doe ik in de schaduw  
       van een kast met verhalen die
       niet geloofd werden door wie
       er geen last van had    
       en wegkeek vaak    
       alle kanten op.

       Hangen doe ik tussen
       meer verweesde lijsten
       in een omgeving waarin    
       ik niet ben groot gebracht.

       Vaak bekeken werd ik
       eerder door wie genoot
       van mijn eigenheid mij
       recht deed om mij gaf.

       Afgevoerd werd ik naar
       een plek waar ik niet
       aarden kan niet zijn kan
       wie ik toch ten diepste    
       ben.

       Ontaard is de plek
       waar ik gedwongen  
       verblijven moet.

       Wie bevrijdt mij
       van deze last?

       

       Hans Lambrechts

 

         

 

google90c3c80bf97dcd55.html

google-site-verification=2a4eqIBNhHju_KL7qlXOuvrZIzAD30NNrSvq9H2HSCY

hans lambrechts